Dear World: I'm coming!: Bordeaux!!!

środa, 4 grudnia 2013

Bordeaux!!!



Zmęczona po całym dniu w sauno-ciężarówce, spocona jak mysz, roztrzepana, cała w szmince... Dłuższy marsz był ostatnią rzeczą na jaką miałam w tym momencie ochotę. Próbowałam znaleźć jakikolwiek tramwaj/bus, no i oczywiście przydałoby się jakieś miejsce do spania (bo coucha nie dałam rady ogarnąć, a prysznic w mym przypadku był wielce wskazany przed jutrzejszym wypadem do znajomego Francuza). Kręciłam się po okolicy jak szalona pytając o drogę, aż nagle, zza zakrętu wyłonił się przystanek tramwajowy. Nie zgadniecie! Z moim ogromnym szczęściem tramwaje padły i po raz kolejny nadeszła odsiecz ,,z nikąd"- tak poznałam Charlotte, a potem jej mamę z którymi zabrałam się do centrum. 


 Ch. pokazała mi jedyny hostel jaki znała... Szczerze mówiąc, było mi wszystko jedno, biorę! Cena nieco mnie na początku powaliła (30 euro) ale MUSIAŁAM! :D Miejsce w pokoju 3-osobowym... nie muszę chyba wspominać, że cieszyłam się jak dziecko. Z bieli pościeli, braku smrodu, syfu i chrapiących współlokatorów! Szkoda tylko, że nie dało się skakać po łóżku jak w amerykańskich filmach :D istna idylla. Łazienka do mej dyspozycji, prysznic, ogromne łóżko i ostatecznie... calutki pokój tylko dla mnie. Hostel usytuowany był w super miejscu, 7 minut do mostu, który prowadził do najciekawszej części miasta. Szybko zrobiłam pranie, wyszorowałam się i wyszłam na małe zwiedzanie - szkoda czasu na odpoczynek! Odżyłam.


Zwiedzałam dopóki miałam moc, porobiłam zdjęcia, błąkałam bez konkretnego celu i mapy (wspominanie, że się zgubiłam niedługo zrobi się nudne :D). Miasteczko urocze, niezbyt duże, mym zdaniem idealne na romantyczny wypad we dwoje. Wszędzie wąskie uliczki, dookoła stara zabudowa, kilka fajnych zabytków, pod stopami kostka brukowa... klimatycznie na maxa! Żałuję tylko, że nie spróbowałam lokalnego specjału. Właściwie jedynej rzeczy, która kojarzyła mi się tą miejscowością: wina, rzecz jasna. Dla uhonorowania dzieła (czytaj: dziejszej dłuuugiej trasy) za cel postawiłam sobie wzniesienie samotnego toastu zimnym piwkiem i wskoczenie do ogromnego łóżka. Niestety, kupienie złotego trunku graniczyło z cudem (sklepy pozamykane od 17/18, większych marketów na horyzoncie brak) więc skończyłam w pubie obok Ibisa z najdroższym (5 euro) i najmniejszym piwkiem ever (0,33 u nich to norma). Santé!


ENG version :)

Tired after a long day in sauna-truck, sweated like a mouse, scatterbrained, with everything in red lipstick... Longer march was the last thing I would like to do at this moment. I tried so hard to find any tram/bus, and of course looking for a place to sleep (because I didn't even try to find any couch and in my case taking a shower was greatly indicated before tomorrow's trip to my french friend). I was walking around like crazy asking for way to city center. Suddenly, after the corner I found some tram stop. Guess what! With my huge luck trams just died and once again rescue "out of nowhere" came. That's how I met Charlotte, and then her mother with whom I took to the center. 

They showed me the only hostel they knew... I didn't care that much: I'm taking it! Price slightly knocked me in the beginning (30 euros) but I HAD to! :D Hostel was situated on the eastern part, near to the bridge which goes directly to main part oh the city. Place in room for 3...  needless to say that I enjoyed as a child. With white linen, the lack of stink shit and snoring roommates! Pity that I could not jump on the bed like in american movies :D veritable idyll. Disposal of my bathroom, shower, huge bed and finally whole room for myself, yeah! I quickly did the laundry, scrubbed up myself (word clean/wash it's not enough ;) ) and went into the city, resting is a waste of time!

I was exploring until I had the power, making pictures, wandered without a specific order and without map (mentioning that I got lost starts to getting boring :D). The town is really charming, perfect for a romantic getaway, not too big. Narrow streets, old buildings, paving stones, climatically to the max! My only regret is that I didn't try a local specialty, the one who reminded me of this place: wine, of course. I did today sooooo long route! To honor the work I did today I set myself to make a toast with cold beer and then jump to my lovely bed. Unfortunately, buying beer was like a miracle (stores closed at 5/6 p.m, no larger supermarkets on the horizon) so I finished my day in the pub next to the Ibis and drank one of the most expensive and the smallest beer ever (0.33 is the norm there, it makes a difference). Santé!



Brak komentarzy :

Prześlij komentarz